Şu bizim Ereğli…
Ne il olduk ne kasaba..
Arada bezdeler dururuz…

İnsan neyi yitirirse en güzel onun türküsünü söylermiş. Son zamanlarda Ereğli’nin en iyi türküsü vilayetlik.

1989 yılında kaçırdığımız fırsatı bu sefer kuyruğundan yakalar gibi olduk. Başarır mıyız bilmiyoruz ama herkes aynı türküyü farklı perdeden söylüyor. Nasreddin Hoca misali, perdeyi kim tutturursa ben iyi çaldım diyecek.

****

MHP lideri Devlet Bahçeli’nin 100 vilayet açıklamasından sonra Ereğli de hakkı olan illiği almak için mücadeleye başladı. Herkes kendi namına bir şeyler yapıyor. Sosyal medya grupları kuruluyor, Ulu cami minareli fotoğraflar paylaşılıyor vs…

Bunlar yapılırken, “çok sağlam” kaynaktan bilgi edinenlerden de geçilmiyor ortalık. Herkes çok sağlam kaynaklardan bilgi alıyor ama bugüne kadar çok sağlam kaynakların hiçbir attığı tutmadı. (Aslı yok köyünde 100 dönüm bağ hikayesi).. Tabi klavyenin ağzı torba değil ki büzesin. Herkes kendini Ankara irtibatlı ambalajla sunmaya çalışıyor.

Herneyse, gelelim sürece.

Ereğli’nin il olması ile ilgili iktidar kanadında ne genelde bir hareket var ne yerelde. Ana muhalefet partisi 2 yıl önce tüm milletvekillerinin imzası ile verdiği önergenin arkasına bile düşmedi. Şimdi Ereğli’den Ankara’ya 400 kilometre yürüyerek dikkat çekecekler. Daha emekleyemediler ama olsun, ekin vermese de toprak bizim toprağımız. Allah vere de zemheriye kalmasalar. (Irgatın kötüsü akşamüstü gayrete gelirmiş. Yaz boyu durup durup mihricanda yürüyecek oldular)

STK’lar desen ona keza, olsa da olur olmasa da havasındalar. Nelerine gerek ki, il de olsak ilçe de olsak onlar başkan. Önemli olan da onların başkan olarak kalmaları zaten.

***

İşin ciddi kısmına bakmak gerekirse, bir MHP var veryansın eden, bir de Hüseyin Oprukçu var Ankara’ya gidip gelip illik konusunda görüşmeler yapan. Gerisi eğlence peşinde.

Bakın 1989’da Karaman’a kaptırdığımız illikte Karaman’ın il olması ile ilgili bize ne hikayeler anlatılmadı ki, yok ANAP mitingi yuhalandı dediler, yok Ali’yi vermedik Vali’yi alamadık dediler, en son bir de Beyoğlu’ndaki terzi dahil oldu hikayeye…. (ki o seçimlerde Ereğli gayet de oy vermiş. ANAP ve SHP başa baş gitmiş. Her ikisi de yüzde 34 oy almış. SHP 21 bin 373, ANAP 21 bin 018 oy almış. İlliği 300 oyla kaçırdık masalını anlatmasın kimse)

İşin aslı, Karaman’ı Konya’dan kurtaran, Karamanlı milletvekili ve bakan Işın Çelebi oldu.

E bizde yok mu bakan?
Ereğlili kaç tane bakan geldi geçti.
Halen de var.

Mesela Türkiye’nin en üst düzey bürokratı Ereğlili diye övünüyoruz. Ankara’da çeşitli kademelerde bürokratlarımız var, bakanımız var.
Bunlardan biri Ticaret Bakanı Ömer Bolat. Geçtiğimiz aylarda Ereğli’ye de geldi hatta. “Ereğli seninle gurur duyuyor” sloganlar ile karşıladık. Niye gurur duyuyorduk? Bakan oldu diye. Bakan olmadan önce de bürokrattı ama gurur duymuyorduk. Neden? Tanımıyorduk bile…

İşte biz Ankara ayağımıza böyle sahip çıkıyoruz. Ankara’daki bürokrasimizi bile yerelde kendimize rakip görüp savaşıyoruz. Kendi kendimizle hem Ereğli’de hem Ankara’da çekişir duruyoruz.  Ne STK’larımız, ne siyasi partilerimiz bir araya gelip Ereğli lehine mücadele vermiyoruz.  Bizim, bunca bürokrasi içerisinde, il olacak 19 ilçe arasında yer alma kaygımız bile olmaması gerekiyor.

Velhasıl, Ereğli il olacaksa, herkesin elini taşın altına koyup, siyaset üstü bir mücadele verilmesi dileklerimle…  Yoksa, şu kadar ilden büyüğüz, şu kadar kabile devletinden büyüğüz diye övünür dururuz.